بیماری افسردگی یکی از مشکلات مربوط به خلق و خوی است که دو مشخصه ی اصلی دارد:
یکی کاهش علاقه و لذت بردن از شرایط و موقعیتهای مختلف زندگی، و دوم احساس غمگینی مفرط که معمولا علامتهای همراه نیز دارد و حداقل دو هفته طول میکشد.
در این مواقع، بهتر است بیماران هر چه سریعتر برای رفع علامتهای آن، تحت درمان قرار بگیرند.
ماهیت خود بیماری افسردگی سبب کاهش میل جنسی در افراد میشود، بنابراین تجویز و مصرف مرتب داروهای ضدافسردگی میتواند با بهبود روان و کنترل بیماری، شرایط فرد را بهبود بخشد.
نکتهای که اغلب بیماران در مورد آن دچار تردید هستند، تاثیر داروهای ضدافسردگی در قدرت و فعالیت جنسی آنهاست که باید بگویم فقط در برخی مواقع ممکن است عوارض جانبی داروهای ضدافسردگی، اختلال در عملکرد جنسی باشد و این حالت بیشتر در هنگام مصرف دارویی از خانواده داروهای مهارکننده سروتونین دیده میشود.
در کشور ما با توجه به فرهنگ غالب مردم و عدم اظهار مشکلات جنسی به دلیل حجب و حیا، بهتر است درمانگران، تمام بیمارانی را که به علت افسردگی یا سایر اختلالات روانپزشکی تحت درمان هستند، شخصا بررسی کنند و پرسشهایی در این زمینه داشته باشند تا در صورت لزوم، برای رفع مشکل جنسی اقدام شود.
در اکثر مواقع اساس درمان، اطمینان دادن به بیمار از این بابت است که مشکل ایجاد شده برگشتپذیر خواهد بود و نباید تصور کند، فعالیت جنسیاش برای همیشه دچار اختلال شده است.